Επιτέλους δικαιοσύνη

Επιτέλους δικαιοσύνη.

Η επιλεκτική όμως δικαιοσύνη, δεν είναι δικαιοσύνη. 

Όλοι γίναμε μάρτυρες συλλήψεων των ηγετικών στελεχών της χρυσής αυγής.

Η δικαιοσύνη έλαμψε.

Ναι, έτσι ακριβώς πρέπει να αντιμετωπίζονται οι εγκληματίες. Η δικαιοσύνη λειτούργησε τάχιστα και η αστυνομία δίχως δισταγμό εφάρμοσε τις αποφάσεις αυτής. 

Θα έπρεπε να πατάω από τη χαρά μου όμως κάτι με κρατούσε, κάτι με έκανε να αντιμετωπίσω αυτό το γεγονός με σκεπτικισμό.

Γιατί δε λειτουργεί έτσι και σε όλες τις περιπτώσεις διαφθοράς άλλων βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου;

Πως γίνεται άλλες φορές να κρύβονται πίσω από νομοθετήματα εκτρώματα που παραγράφουν εγκλήματα βουλευτών, ασυλίες και άλλα τέτοια προσχήματα;

Η επιλεκτική δικαιοσύνη, δεν είναι δικαιοσύνη. 

Η σύλληψη στελεχών της οργάνωσης χρυσή αυγή θα έπρεπε να με κάνει χαρούμενο όμως αυτό το γεγονός από μόνο του δεν αρκεί για να δώσει αγαλλίαση, διότι αν εξετάσει κανείς το γενικότερο πλαίσιο απονομής της δικαιοσύνης θα δει πως η δικαιοσύνη προφανώς είναι χειραγωγούμενη από άλλες εγκληματικές οργανώσεις μέσα στη βουλή των Ελλήνων. Ένα χαλασμένο ρολόι δείχνει τη σωστή ώρα δυο φορές τη μέρα, όμως δεν γίνεται να προσπεράσει κανείς το γεγονός πως είναι χαλασμένο. Η σωστή αυτή απόφαση της δικαιοσύνης, μοιάζει σαν το ορφανό παιδί μέσα στην βουλή.

Δημοκρατία σημαίνει Ελεύθερη δικαιοσύνη 

Χωρίς παρεμβάσεις

Χωρίς αναχώματα υπέρ ‘γαλαζοαίματων’

Όχι δύο μέτρα και δυο σταθμά.

KEIMENO TOY ΚΩΣΤΑ Μ.