Δυο βράδια πριν βγήκα. Και λέω βγήκα και το τονίζω γιατί την σήμερον ημέρα αν δεν είσαι πολύ νέος ή έστω φοιτητής, το να βγεις για διασκέδαση και ψυχαγωγία τείνει να γίνει επετειακό γεγονός, κάτι σαν εθνική γιορτή ή αργία. Η συζήτηση που ακολούθησε στην παρέα ήταν αρχικά έντονη, αργότερα διασκεδαστική και το αποτέλεσμα εν τέλει κατέληξε πολύ εκτονωτικό. Τα είπαμε και ξεθυμάναμε πάλι. Πήραμε τη δόση που θα μας κρατήσει μέχρι την επόμενη συνεύρεση.
Στο έντονο κομμάτι της συζήτησης, το κυρίαρχο θέμα ήταν φυσικά η κρίση και οι συνέπειες που βιώνει ο καθένας. Εγώ άρχισα να τους μιλώ για το σοκ του Ιανουαρίου όπως λέγεται και ουσιαστικά αφορά το σοκ που θα υποστούν μισθωτοί και συνταξιούχοι όταν δουν στην τσέπη τους τις νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Τότε το λόγο πήρε ένας φίλος που ασχολείται με τα τουριστικά και μου είπε επί λέξει «ποιο σοκ του Ιανουαρίου, το σοκ του Οκτώβρη να φοβάσαι». Απόρησα και του ζήτησα εξηγήσεις. Είναι απλό μου λέει, «τον Οκτώβρη όλοι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι που δουλεύουν τόσα χρόνια για έξι μήνες και τους άλλους έξι είναι στο ταμείο, τώρα θα μείνουν χωρίς ταμείο ανεργίας. Φαντάσου τώρα πόσοι Έλληνες θα μείνουν χωρίς εισόδημα για έξι ολόκληρους μήνες και με μειωμένους μισθούς για τους άλλους έξι που δουλεύουν». Εκείνη τη στιγμή ένιωσα σαν να με ρωτούσε, πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι;
Υπήρξε μια στιγμή αμηχανίας. Για μισό λεπτό όλοι σαν να προσπαθούσαμε να συνέρθουμε από κάποιο σοκ. Εγώ ίσως χρειάστηκα λίγο παραπάνω χρόνο για να το χωνέψω. «Μα γιατί;» του είπα. Όπως μου εξήγησε και όπως διαπίστωσα και ο ίδιος μετά ψάχνοντας, αν ένας άνεργος έχει εισπράξει περισσότερα από 450 ημερήσια επιδόματα ανεργίας ή 18 μήνες τα τελευταία τέσσερα χρόνια, τότε το ταμείο θα σταματάει να χορηγεί την επιδότηση. Όλοι δηλαδή οι μακροχρόνια εργαζόμενοι σε τουριστικές επιχειρήσεις και ξενοδοχεία από τον επόμενο Οκτώβρη δεν θα διαθέτουν καμιά πηγή εισοδήματος.
Μπορείτε να φανταστείτε τι συνθήκες θα διαμορφωθούν στα νησιά μας και σε όλες τις τουριστικές περιοχές; Αναρωτιέμαι πόσες χιλιάδες οικογένειες θα μείνουν επί ξύλου κρεμάμενες; Πόσες χιλιάδες οικογένειες δεν θα διαθέτουν όχι μόνο τα λεφτά για να ζεσταθούν τον επόμενο χειμώνα αλλά και τα λεφτά για να φάνε; Πόσες θα χάσουν τα σπίτια τους ή δεν θα έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο; Πόσες χιλιάδες οικογένειες θα κηρύξουν έκ των πραγμάτων στάση πληρωμών, άρα θα αυξήσουν την ύφεση; Άραγε η κυβέρνηση, τα λαμβάνει υπόψιν της όλα αυτά πριν ψηφήσει αυτούς τους νόμους;
Και όμως το κακό δεν σταματά εδώ. Μέχρι το φθινόπωρο θα έχουν ολοκληρωθεί όλες οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, γιατί και αυτές θα γίνουν σε δόσεις, ενώ θα έχουν έρθει στην πόρτα μας όλα τα χαράτσια, όπως και τα εκκαθαριστικά της εφορίας. Επίσης μέχρι το φθινόπωρο θα έχουν ολοκληρωθεί οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, στα τέλη των δήμων και ένας θεός ξέρει τι άλλο ξεχνώ ή τι άλλο θα σκεφτούν μέχρι τότε.
Και πάλι όμως το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι ότι οι Έλληνες έχουν χωριστεί. Μας έχουν κάνει χίλια κομμάτια, χίλιες διαφορετικές ομάδες και ενώ οι νόμοι αυτοί, μας χτυπούν όλους και τον καθένα ξεχωριστά, εμείς συνεχίζουμε να κοιτάμε για να το πούμε λαϊκιστή την πάρτη μας. Αγνοούμε τι έχει ψηφίσει η ίδια μας η κυβέρνηση για τον διπλανό μας, τα μέλη της οικογένειας μας ή τους φίλους μας.
Μετά από όλα αυτά, συμφωνώ με το φίλο μου. Το σοκ του Οκτώβρη θα είναι μεγάλο. Άραγε θα είναι τόσο δυνατό ώστε να ξυπνήσουν όλοι; Κυβέρνηση και λαός.
Κείμενο του Μιχάλη Κ.
Πηγή : http://www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου