********************************************************************************************************************************************************************************************
********************************************************************************************************************************************************************************************

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Με αφορμή την επέτειο λήξης του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου


Στις 9 Μαΐου τιμήσαμε την επέτειο της λήξης του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και της αντιφασιστικής νίκης των λαών, που απέτρεψε τον χιτλερικό όλεθρο και χάραξε μία περίοδο ευημερίας και δημοκρατικής σταθερότητας. 


Μία ιστορική επέτειος, που όμως, δεν προβλήθηκε αναλόγως, ίσως διότι συμπίπτει με την ημέρα της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης, που όμως πολύ λίγα θυμίζει πλέον από την ευρωπαϊκή ιδέα που συνήγειρε κάποτε τους λαούς. 

Οι αρχές του κράτους δικαίου, της κοινωνικής πρόνοιας, της ελευθερίας, της μείωσης των ανισοτήτων, της δημοκρατίας, που χαρακτήρισαν έως ένα βαθμό τη μεταπολεμική Ευρώπη, έχουν εγκαταλειφθεί μπροστά στην ηγεμονία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και την ασυδοσία των αγορών.

Ωστόσο, σήμερα, που η Ευρώπη βρίσκεται σε σοβαρή οικονομική και πολιτική κρίση, πρέπει να γίνει βαθιά κατανοητό, ότι ο ναζισμός δεν ήταν ένα «λάθος» της ευρωπαϊκής ιστορίας, αλλά μέρος της ιστορίας της Ευρώπης. Είναι συνεπώς επιτακτικό να δοθεί η πραγματική σημασία στο εφιαλτικό παρελθόν του ναζισμού αλλά και να «φωτιστεί το αντίπαλο δέος» της ευρωπαϊκής ιστορίας, που ήταν η Αντίσταση, με τα ιδανικά και τις αξίες της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ανάμεσα στις πιο χρυσές σελίδες της εποποιίας της αντίστασης των λαών της Ευρώπης στον χιτλερικό όλεθρο, σελίδες με ορόσημα όπως η μάχη του Στάλινγκραντ, η εξέγερση του γκέτο της Βαρσοβίας, ο ηρωικός αγώνας των Παρτιζάνων του Τίτο, η γαλλική αντίσταση, που ξέπλυνε την ντροπή της δωσίλογης κυβέρνησης του Βισύ, κυρίαρχη θέση κρατά η χώρα μας και η Εθνική μας Αντίσταση. Από τα εκατοντάδες παραδείγματα απαράμιλλης γενναιότητας επιτρέψτε μου να ξεχωρίσω τα εξής:

Α. τη μάχη της Κρήτης, το μοναδικό έως τότε παράδειγμα αντίστασης ενός λαού απέναντι σε ένα κράτος – εισβολέα. Ο ηρωικός λαός της Κρήτης ανάγκασε τον Χίτλερ να αποσύρει οριστικά το επίλεκτο σώμα των αλεξιπτωτιστών αλλά πλήρωσε σκληρά την «αυθάδειά» του να αντισταθεί στον αήττητο έως τότε Άξονα.

Β. Τη μαζική διαμαρτυρία του λαού της Αθήνας στις 22 Ιουλίου 1943 εναντίον της επέκτασης της βουλγαρικής ζώνης κατοχής σε ολόκληρη τη Μακεδονία και Θράκη. Η διαδήλωση καταπνίγηκε στο αίμα με πάνω από 60 νεκρούς και τραυματίες αλλά απέτρεψε τα σχέδια των κατακτητών.

Γ. Την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοεμβρίου 1942, από την ενωμένη Εθνική Αντίσταση του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, ενέργεια με ουσιαστικό αλλά και συμβολικό χαρακτήρα.

Ας μην ξεχνάμε: η Ελλάδα πλήρωσε βαρύτατο τίμημα για τη συντριβή του Άξονα. 

90 Ολοκαυτώματα, 56.000 εκτελεσθέντες, απώλεια του 13,5% του πληθυσμού της. 

Ο λαός μας πλήρωσε με πείνα και θάνατο το κατοχικό δάνειο, που εξαναγκάστηκε να χορηγήσει στους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές, η Εθνική μας Οικονομία αποστραγγίστηκε και διαλύθηκε, οι πολιτιστικοί μας θησαυροί λεηλατήθηκαν. 

Με τα λόγια του Μανόλη Γλέζου, όλη η Ελλάδα έγινε ολοκαύτωμα. 

Όμως ο λαός μας δεν τρέφει μίσος για τους Γερμανούς. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του Gerd Hoehler, ανταποκριτή της εφημερίδας Frankfurter Rundschau στην Αθήνα «Λίγοι λαοί της Ευρώπης υπέφεραν από τη Γερμανική Κατοχή όσο οι Έλληνες. Όμως οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που, μετά το τέλος της ναζιστικής βαρβαρότητας, έτειναν χείρα φιλίας προς τους Γερμανούς».

Κι όμως, 68 χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και 23 χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας και τη Συνθήκη της Μόσχας (2+4), και τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα δεν έχουν ακόμα δικαιωθεί. Μια από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας παραμένει ανοιχτή και ρίχνει βαριά τη σκιά της όσο δεν υπάρχει δικαίωση και ειλικρινή μεταμέλεια του γερμανικού κράτους για τα εγκλήματα του Τρίτου Ράιχ.

Όπως είναι και το σύνθημα της αντιφασιστικής ομάδας «Δίστομο» από το Αμβούργο, που συμπαρίσταται ενεργά στον αγώνα μας, αξιώνουμε: «Δικαιοσύνη και αποζημίωση!». Για να επέλθει, επιτέλους, κάθαρση στην ανείπωτη αυτή τραγωδία.

ΠΗΓΗ : http://www.cretalive.gr
Του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη*

*Ο Αριστομένης Ι. Συγγελάκης είναι Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και μέλος της Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου