********************************************************************************************************************************************************************************************
********************************************************************************************************************************************************************************************

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Κατόρθωσαν το ακατόρθωτο...

Είχα ακούσει από πολλούς ανθρώπους σε όλη την διάρκεια της κρίσης και ειδικά τον τελευταίο χρόνο να δηλώνουν μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι σταμάτησαν να βλέπουν τηλεόραση και βρήκαν την υγεία τους. Πάντα ήμουν αντίθετος με αυτήν την άποψη αφού το να μην ενημερώνεσαι δεν σημαίνει ότι όλα τα δραματικά που συμβαίνουν γύρω μας θα αλλάξουν ή θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας.

Το έφερε έτσι η τύχη και για 4 μέρες λόγω διαφόρων συγκυριών και της γιορτής του Πάσχα δεν είδα καθόλου ειδήσεις, δεν διάβασα εφημερίδα ενώ και στο internet μπήκα μονό για να λίγα λεπτά. Για 4 ημέρες λοιπόν η μονή ενημέρωση που είχα ήταν από γνωστούς και φίλους που ήρθαν για τις μέρες του Πάσχα. 

Το τραγικό συμπέρασμα είναι ότι αν θες πραγματικά να αποφύγεις την πραγματικότητα δεν πρέπει απλώς να σταματήσεις να παρακολουθείς τις εξελίξεις στα ΜΜΕ αλλά να σταματήσεις να μιλάς και σε ανθρώπους ή ακόμα καλύτερα να μεταναστεύσεις σε άλλη χώρα.

Οι διηγήσεις σε πρώτο ή τρίτο πρόσωπο που άκουσα δεν ήταν πλέον οι απρόσωπες ειδήσεις που συνήθως παρακολουθούμε αλλά αφορούσαν πραγματικά πρόσωπα, γνωστούς και φίλους που γνώριζα και γνωρίζω προσωπικά για πολλά χρόνια.

Οι ιστορίες ανεργίας από 6 μήνες έως 2 χρόνια είχαν φυσικά την τιμητική τους. Ακολουθούν οι ιστορίες απελπισίας φιλών επιχειρηματιών οι οποίοι είναι στα όρια της πτώχευσης ενώ έπονται οι ιστορίες όσων τα χρέη τους έχουν πνίξει και τους έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο. Είναι ειρωνικό, αλλά πράγματα «συνηθισμένα» θα πει κανείς.

Αυτές όμως που μου έκαναν περισσότερο εντύπωση, όχι γιατί τις αγνοούσα αλλά γιατί δεν περίμενα ότι έχουν πάρει τόσο μεγάλη έκταση, είναι οι ιστορίες ζευγαριών και οικογενειών που αναγκάζονται να χωριστούν προσωρινά ή οριστικά για να επιβιώσουν. Απίστευτες ιστορίες για οικογένειες που οι άντρες έφυγαν μετανάστες αφήνοντας πίσω γυναίκες και παιδιά. Ιστορίες για οικογένειες που αναγκάζονται να μείνουν σε ένα δωμάτιο στο πατρικό τους σπίτι με τους γονείς γιατί δεν αντέχουν πλέον να συντηρήσουν το δικό τους. Ιστορίες για χωρισμούς ερωτευμένων ζευγαριών αφού η ψυχολογία τους δεν άντεξε στην σκέψη να ξεκινήσουν μια νέα οικογένεια με τις παρούσες συνθήκες. 

Οι κυβερνώντες προφανώς προσπαθούν να κατορθώσουν το ακατόρθωτο. Εκτός από όλα τα άλλα απειλούν να καταστρέψουν και τον έρωτα.

Προχθές άνοιξα ξανά τον υπολογιστή μου. Η πρώτη είδηση που διάβασα είχε τον τίτλο: «Σοκ στην Κρήτη με τέταρτη αυτοκτονία σε λίγα 24ωρα». Μετά θυμήθηκα την δήλωση του κυρίου Στουρνάρα πριν το Πάσχα ότι «Έχουμε αφήσει τα χειρότερα πίσω μας». Διερωτώμαι, μετά από όλα τα παραπάνω, μετά τις αυτοκτονίες, θα έκανε ξανά την ίδια δήλωση;

Πραγματικά απορώ! Ποια είναι τα χειρότερα που αφήσαμε πίσω;

Κείμενο του Μιχάλη Κ.
Πηγή: http://www.protagon.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου