Για την ακρίβεια υπήρχαν 5 άτομα που έπρεπε να εξυπηρετήσουν οι 2 κρεοπώλες του μαγαζιού πριν από εμένα. Επειδή βιαζόμουν κοίταξα την ώρα και ήταν 12:15μμ.
Αναφέρω την ώρα γιατί έχει σημασία.
Προς ανακούφιση μου σύντομα κατάλαβα ότι ουσιαστικά ήταν μόνο 2 οι πελάτες, αφού οι 3 ακριβώς μπροστά μου έκαναν τα ψώνια μαζί και οι άλλοι δυο ήταν ένα ζευγάρι. Άρα ουσιαστικά μόλις τέλειωνε ο ένας από τους δυο θα ήμουν ο επόμενος. Και οι 5 πελάτες ήταν μεγάλοι σε ηλικία και πιθανότατα συνταξιούχοι.
Οι παραγγελίες που άκουγα ειδικά από την ομάδα των 3 - μια γυναίκα και 2 άνδρες- ομολογώ ότι άρχισαν από ένα σημείο και μετά να μου φαίνονται υπερβολικές. Ήμουν μόνο 20 λεπτά στο κατάστημα και είχαν ήδη παραγγείλει ένα ολόκληρο γουρουνόπουλο και ένα αρνί. Όταν το ζευγάρι διπλά τέλειωσε και πήρα εγώ σειρά στης 12:40μμ η ομάδα των 3 μόλις παράγγελνε και ένα ολόκληρο κατσίκι.
Έδωσα την παραγγελία μου και περίμενα να μου την ετοιμάσουν ενώ εξακολουθούσα να ακούω τους τρεις να συνεχίζουν τις αγορές τους. Μετά το κατσίκι ακολούθησαν μια γαλόπουλα, 6 κιλά μπριτζόλες, 4 κιλά κιμάς, λουκάνικα, τυριά, φέτα και σίγουρα κάποια αλλά που ξεχνώ.
Το πράγμα από ένα σημείο και μετά άρχισε να μοιάζει αστείο. Είχαν αδειάσει το μισό μαγαζί και συνέχιζαν. Μέχρι και εγώ δεν κρατήθηκα και γέλασα όταν ο κρεοπώλης που του εξυπηρετούσε, χαριτολογώντας τους είπε ότι πρέπει να έχουν μεγάλο σοι. Τότε πήρε το λόγο η γυναίκα η οποία χαμογελαστή έδωσε την απάντηση για αυτές τις εξωφρενικές αγορές σε περίοδο κρίσης .
«Για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας ψωνίζουμε για αυτό και θέλω να μας τα χωρίσεις. Θα τα βάλεις σε 5 ξεχωριστές τσάντες και θα γράψεις σε κάθε μια το όνομα που θα σου πω».
Το αστείο έπαψε να είναι αστείο. Επιστροφή στην πραγματικότητα. Οι συνταξιούχοι αυτοί δεν είχαν ψωνίσει για τους εαυτούς τους. Είχαν πάρει το μισό μαγαζί για να ταΐσουν τις 5 τουλάχιστον οικογένειες των παιδιών τους που αδυνατούσαν να πάνε σε κρεοπωλείο. Τους λόγους απλά μπορούμε να τους φανταστούμε και εγώ φαντάστηκα ανεργία.
Για ένα ακόμα χρόνο, ακόμα και με τις μειωμένες τους συντάξεις, αυτοί οι άνθρωποι φρόντισαν ώστε 5 οικογένειες να μπορούν προσφέρουν ένα εορταστικό τραπέζι, για να νιώσουν αυτοί, τα παιδιά τους και εγγόνια τους ποιο είναι το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων της αλληλεγγύης και της προσφοράς.
Φανταστείτε τώρα πόσες φορές σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας πρέπει να επαναλήφθηκε το επεισόδιο που μόλις σας περιέγραψα. Φανταστείτε πόσοι Έλληνες άνεργοι βασίζονται πλέον μόνο στους συνταξιούχους γονείς τους για την επιβίωση. Προσπαθήστε να φανταστείτε επίσης την κατάσταση που θα επικρατήσει στη χώρα αν μειωθούν και άλλο οι συντάξεις, ή αν λόγω γερατειών «φύγουν» οι συνταξιούχοι γονείς.
Όταν έφυγα από το κρεοπωλείο η ώρα ήταν 13:10μμ και ακόμα ψώνιζαν.
Κείμενο του Μιχάλη Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου