«Θα δείτε δικαστικές αποφάσεις με έλλειψη ψυχραιμίας», είχε πει προ ημερών ο εκπρόσωπος των δικαστών και εισαγγελέων και δεν σηκώθηκαν οι πέτρες. Ήταν τότε που ο Υπουργός Δικαιοσύνης τους παραχώρησε ενσωμάτωση των αποδοχών στο μισθό (μόνο σε αυτούς), ρύθμιση στεγαστικών δανείων (οι μόνοι προφανώς που το έχουν ανάγκη) και άλλες διευκολύνσεις, αλλά οι ίδιοι δεν ικανοποιήθηκαν.
Φανταστείτε έναν συνδικαλιστή πυροσβέστη, μετά τις πρόσφατες περικοπές στα ειδικά μισθολόγια, να έλεγε “θα δείτε κτίρια να καίγονται αβοήθητα». Φανταστείτε ένα γιατρό να έλεγε για τον ίδιο λόγο «θα δείτε περίεργους θανάτους». Κανείς αστυνομικός δεν έχει πει ποτέ «θα σας κλέβουν και θα κοιτάμε», κανείς αξιωματικός «θα παρατήσουμε τα σύνορα», κανείς φαροφύλακας «θα σβήσει ο φάρος όταν περνά καράβι», κανείς εκπαιδευτικός «θα αφήσουμε τα παιδιά σας στούρνους», επειδή απειλούνται τα εισοδήματά τους. Ακόμα και όταν η συνδικαλιστική πρακτική καταφεύγει σε υποκριτικές υπερβολές είναι προς τη θετική πλευρά. Απεργούμε για την καλύτερη εξυπηρέτησή σας, για την καλύτερη υγεία του λαού, για να μάθουν τα παιδιά σας γράμματα κλπ.
Οι εκπρόσωποι των δικαστών έκαναν αυτό που ουδείς άλλος λειτουργός έχει κάνει στη χώρα μας. Εκβιασμό με αντικείμενο ακριβώς αυτό που δίνει νόημα στη ύπαρξή τους. Παρέβησαν το κοινωνικό συμβόλαιο. Λίγες μέρες μετά ήρθε η δικαστική απόφαση που έβγαζε παράνομη την είσπραξη του τέλους ακινήτων με τον λογαριασμό της ΔΕΗ, πάνω από χρόνο μετά την εφαρμογή του μέτρου. Σύμπτωση; Πιθανότατα. Όμως η θέση τους είναι υπονομευμένη από τους ίδιους. Και είναι διπλά υπονομευμένη γιατί η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει ότι δεν διστάζουν να παραβούν τον νόμο και το Σύνταγμα, αυτοί οι κατεξοχήν θεματοφύλακες των θεσμών, προκειμένου να μη μειωθούν παραπάνω οι αποδοχές τους. Δεν διστάζουν να κάνουν λευκή απεργία και να επιδεινώνουν ακόμα παραπάνω τους ήδη απαράδεκτους ρυθμούς απόδοσης Δικαιοσύνης, μολονότι το απαγορεύει ο νόμος.
Λένε ότι το κάνουν ακριβώς για να περιφρουρήσουν το Σύνταγμα, που τους θέλει καλοπληρωμένους (έχουν υποστεί αναμφίβολα σημαντικές μειώσεις αλλά παραμένουν με απόσταση οι πιο καλοπληρωμένοι ). Τώρα το γιατί το Σύνταγμα κόπτεται για τις αμοιβές των δικαστικών και όχι των γιατρών που παίζουν με ζωές, των υπαλλήλων του ΣΔΟΕ που παρελαύνουν μπροστά τους δισεκατομμύρια, των εφοριακών που βρίσκονται διαρκώς μπροστά σε προκλήσεις, των ιπταμένων που έχουν κάνει παιχνίδι τον θάνατο και αρκετών άλλων κατηγοριών εργαζομένων, είναι άλλη συζήτηση. Μην ξεχνάτε βέβαια πως τα Συντάγματα τα φτιάχνουν νομικοί. Οι ίδιοι λένε ότι η αμοιβή τους πρέπει να διασφαλίζει το ανεπηρέαστό τους. Ενώ όλων των άλλων; Και πού ακριβώς βρίσκεται (σε ευρώ ) το όριο συναγερμού της συνείδησης των δικαστών; Από ποιο ποσό και πάνω μας διαβεβαιώνουν ότι θα είναι αδέκαστοι ώστε να ανησυχούμε από κει και κάτω; Και γιατί έχουμε μάθει να δεχόμαστε αυτήν την υποτιμητική για τον πολιτισμό μας συζήτηση αδιαμαρτύρητα;
Ανεξάρτητα από όλα αυτά ο κ. Στουρνάρας είναι υποχρεωμένος να δεχτεί τη δικαστική απόφαση για το χαράτσι. Είναι λάθος να επιμένει. Ισχύει και για αυτόν και για όλους τους πολιτικούς ό,τι και για τους δικαστικούς- οφείλουν να είναι πρότυπα υπακοής στους νόμους, ασχέτως του τιμήματος που διακυβεύεται. Με ποιο κύρος θα ζητά από τους φορολογούμενους να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και να μην παρανομούν, αν ο ίδιος αγνοεί αποφάσεις δικαστηρίων;
του Ανδρέα Πετρουλάκη απο το protagon.gr
Φανταστείτε έναν συνδικαλιστή πυροσβέστη, μετά τις πρόσφατες περικοπές στα ειδικά μισθολόγια, να έλεγε “θα δείτε κτίρια να καίγονται αβοήθητα». Φανταστείτε ένα γιατρό να έλεγε για τον ίδιο λόγο «θα δείτε περίεργους θανάτους». Κανείς αστυνομικός δεν έχει πει ποτέ «θα σας κλέβουν και θα κοιτάμε», κανείς αξιωματικός «θα παρατήσουμε τα σύνορα», κανείς φαροφύλακας «θα σβήσει ο φάρος όταν περνά καράβι», κανείς εκπαιδευτικός «θα αφήσουμε τα παιδιά σας στούρνους», επειδή απειλούνται τα εισοδήματά τους. Ακόμα και όταν η συνδικαλιστική πρακτική καταφεύγει σε υποκριτικές υπερβολές είναι προς τη θετική πλευρά. Απεργούμε για την καλύτερη εξυπηρέτησή σας, για την καλύτερη υγεία του λαού, για να μάθουν τα παιδιά σας γράμματα κλπ.
Οι εκπρόσωποι των δικαστών έκαναν αυτό που ουδείς άλλος λειτουργός έχει κάνει στη χώρα μας. Εκβιασμό με αντικείμενο ακριβώς αυτό που δίνει νόημα στη ύπαρξή τους. Παρέβησαν το κοινωνικό συμβόλαιο. Λίγες μέρες μετά ήρθε η δικαστική απόφαση που έβγαζε παράνομη την είσπραξη του τέλους ακινήτων με τον λογαριασμό της ΔΕΗ, πάνω από χρόνο μετά την εφαρμογή του μέτρου. Σύμπτωση; Πιθανότατα. Όμως η θέση τους είναι υπονομευμένη από τους ίδιους. Και είναι διπλά υπονομευμένη γιατί η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει ότι δεν διστάζουν να παραβούν τον νόμο και το Σύνταγμα, αυτοί οι κατεξοχήν θεματοφύλακες των θεσμών, προκειμένου να μη μειωθούν παραπάνω οι αποδοχές τους. Δεν διστάζουν να κάνουν λευκή απεργία και να επιδεινώνουν ακόμα παραπάνω τους ήδη απαράδεκτους ρυθμούς απόδοσης Δικαιοσύνης, μολονότι το απαγορεύει ο νόμος.
Λένε ότι το κάνουν ακριβώς για να περιφρουρήσουν το Σύνταγμα, που τους θέλει καλοπληρωμένους (έχουν υποστεί αναμφίβολα σημαντικές μειώσεις αλλά παραμένουν με απόσταση οι πιο καλοπληρωμένοι ). Τώρα το γιατί το Σύνταγμα κόπτεται για τις αμοιβές των δικαστικών και όχι των γιατρών που παίζουν με ζωές, των υπαλλήλων του ΣΔΟΕ που παρελαύνουν μπροστά τους δισεκατομμύρια, των εφοριακών που βρίσκονται διαρκώς μπροστά σε προκλήσεις, των ιπταμένων που έχουν κάνει παιχνίδι τον θάνατο και αρκετών άλλων κατηγοριών εργαζομένων, είναι άλλη συζήτηση. Μην ξεχνάτε βέβαια πως τα Συντάγματα τα φτιάχνουν νομικοί. Οι ίδιοι λένε ότι η αμοιβή τους πρέπει να διασφαλίζει το ανεπηρέαστό τους. Ενώ όλων των άλλων; Και πού ακριβώς βρίσκεται (σε ευρώ ) το όριο συναγερμού της συνείδησης των δικαστών; Από ποιο ποσό και πάνω μας διαβεβαιώνουν ότι θα είναι αδέκαστοι ώστε να ανησυχούμε από κει και κάτω; Και γιατί έχουμε μάθει να δεχόμαστε αυτήν την υποτιμητική για τον πολιτισμό μας συζήτηση αδιαμαρτύρητα;
Ανεξάρτητα από όλα αυτά ο κ. Στουρνάρας είναι υποχρεωμένος να δεχτεί τη δικαστική απόφαση για το χαράτσι. Είναι λάθος να επιμένει. Ισχύει και για αυτόν και για όλους τους πολιτικούς ό,τι και για τους δικαστικούς- οφείλουν να είναι πρότυπα υπακοής στους νόμους, ασχέτως του τιμήματος που διακυβεύεται. Με ποιο κύρος θα ζητά από τους φορολογούμενους να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και να μην παρανομούν, αν ο ίδιος αγνοεί αποφάσεις δικαστηρίων;
του Ανδρέα Πετρουλάκη απο το protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου