********************************************************************************************************************************************************************************************
********************************************************************************************************************************************************************************************

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ;


Πριν από μερικές μέρες άνοιξα τυχαία την τηλεόραση για να περάσει λίγο η ώρα μου ευχάριστα, που και γι αυτό θα πρέπει να είσαι λίγο τυχερός με όσα συμβαίνουν, έπεσα σε μια εκπομπή που κάποιοι πολιτικοί μιλούσαν για το τι πρέπει να γίνει για να μην υποφέρει ο κόσμος άλλο. Αμέσως έβαλα τα γέλια βλέποντας τους να μαλώνουν σαν τα κοκόρια και σκέφτηκα ότι τελικά για να αλλάξει κάτι σ' αυτό τον τόπο το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα ευθύνεται το πολιτικό μας σύστημα. (χωρίς να θέλω να το πάω αλλού. Ο νοών νοείτω)

Ο λαός μας-αυτός ο λαός ο αδίκως καταβεβλημένος και διαπομπευμένος στο εξωτερικό, τελικά έχει και άποψη και λόγια για να εκφράσει αυτά που αισθάνεται. Μπορεί σε ένα απλό χαρτί με ένα πιο απλό κείμενο, μπορεί σε μια συζήτηση ή ακόμα και σε μια πορεία.

Είχα αρχίσει να απογοητεύομαι πλήρως όσο αναφορά αυτά τα τραγελαφικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας και που επηρεάζουν εκατομμύρια κόσμο καθημερινά.

Υπάρχουν τόσα πολλά θέματα που ακούω καθημερινά και που με κάνουν, άλλες φόρες να θυμώνω, άλλες πάλι να γελώ και άλλες να απογοητεύομαι που δεν ξέρω σε τι πλέον να πιστέψω. Τελικά στην Ελλάδα του σήμερα είσαι, ότι δηλώσεις ,όπως είπε τη δεκαετία του 60 ο Τσαρούχης και που τελικά η φράση δεν ήταν δικιά του , ή κάτι ενδιάμεσο;;!! Μάλλον η απάντηση είναι πιο εύκολη απ ότι πιστεύουμε… αλλά τελικά ''πίστευε και μην ερεύνα''! Ειδικά τα 3 τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί διάφορες συνομοσιωλογίες, όχι ότι πριν δεν υπήρχαν, αλλά αν ήταν μετοχές στο χρηματιστήριο σήμερα θα είχαν ξετινάξει τη Banka στον αέρα!

Ακούς το ένα ακούς το άλλο και δεν ξέρεις τελικά σε τι να πιστέψεις. Από την μια ένα διαλυμένο κράτος από την άλλη άνθρωποι που έχουν φτάσει σε απόγνωση και οι περισσότεροι (θέλω να πιστεύω ) που δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν στο αλαλούμ που επικρατεί. Λίγο πολύ βέβαια όλοι το ξέραμε ή το είχαμε βιώσει σε κάποια δημόσια υπηρεσία αλλά ποτέ δεν πιστεύαμε ότι τα πράγματα θα φτάσουν και θα εξελιχτούν σε αυτή την κατάσταση και ειδικά από τη μια στιγμή στη άλλη. Μάλλον αυτό είναι το χειρότερο που μας πείραξε, ότι δεν προλάβαμε καν να το χωνέψουμε!

Τούμπα, μας ήρθαν όλα τούμπα!! Και άντε τώρα να πεις το αντίθετο!!

Και μπορεί να τα έχουμε με τους πολιτικούς, να μας έχουν απογοητεύσει και νευριάσει ταυτόχρονα και όχι με αυτά που έχουν κάνει τα τελευταία 30 χρόνια αλλά με αυτά που κάνουν ή που δεν κάνουν για να αλλάξουν την ήδη κατακερματισμένη πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Γιατί αυτό που εισπράττω καθημερινά από τα ΜΜΕ βλέποντας τους, είναι ότι αυτή η κατάσταση τους βολεύει. Πολύ απλά, δεν θέλουν!!

Και μπορεί να πει κάποιος, τώρα τι μας τα λες? Τώρα που το ξέρουν όλοι ότι ροκανίζουν το κράτος χωρίς κανένα δισταγμό? Έστω και τώρα, την ύστατη στιγμή έχει σημασία να καταλάβεις τι έχει γίνει πραγματικά και να μην ξανακάνεις τα ίδια λάθη. Όταν αυτά τα τριάντα χρόνια έπαιρναν μαζί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ 70% κάποιος μάλλον τους ψήφιζε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι φταίμε λίγο πολύ για αυτή την κατάντια. Υπήρχαν βέβαια και ψηφοφόροι που μπορεί να τους ψήφισαν αλλά ποτέ ή τουλάχιστον για να είμαστε ειλικρινείς δεν ευθύνονται τα μέγιστα για την σημερινή μας κατάσταση. Είναι πραγματικά πολύ άδικο να μπαίνουν όλοι στο ίδιο καζάνι. Δεν θέλω άλλο να επεκταθώ στο πολιτικό μας σύστημα γιατί θα κουραστούμε όλοι και άκρη δεν θα βρούμε. Με σιγουριά θα σας πω και ελπίζω να συμφωνήσουν οι περισσότεροι…ότι ξέραμε δεν υπάρχει πια…

Εν κατακλείδι να πω γιατί άρχισα να γίνομαι κουραστικός, ότι το μόνο που με ευχαριστεί σε αυτό το γκρίζο τοπίο που διανύει η χώρα μας, και που μάλλον θα το διανύει για πολλά χρόνια ακόμα είναι ότι μερικοί νέοι ως επί το πλείστων, γιατί οι μεγαλύτεροι έχουν βολευτεί σε μια κατάσταση και είναι δύσκολο να τους την αλλάξεις, αρχίζουν να σκέφτονται μερικά πράγματα και κάνουν διάφορες συζητήσεις που σε άλλες εποχές θα ήταν μάλλον πολυτέλεια.

Τελικά

υπάρχει ελπίδα…..;;


Κείμενο του Γιώργου Ψυχ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου