Η ιστορία γράφει

Δεν είμαι οικονομικός αναλυτής για να μπορώ να καταλάβω ή να προβλέψω με ακρίβεια μέλλον της Κύπρου, της Ελλάδας ή ολόκληρης της Ευρώπης. Υποψιάζομαι βέβαια, αλλά χωρίς σιγουριά. Άλλωστε όλοι οι οικονομολόγοι και άλλοι επιστήμονες που άκουσα χθες, μετά το πρώτο ηχηρό «ΟΧΙ» των Κυπρίων στα μετρά του Eurogroup δεν έχουν ιδέα για το τι θα γίνει. 

Κανείς δεν ξέρει, όσα πτυχία και αν έχει. Αυτό ήταν και παραμένει το μεγάλο πρόβλημα. Μας κυβερνούν ηγέτες με στρατηγικές ημέρας και όχι δεκαετίας.

Αυτό το άρθρο όμως δεν γράφτηκε  για να σχολιαστούν οι οικονομικές εξελίξεις. Γράφτηκε για μοιραστώ μαζί σας, ένα πολύ μικρό απόσπασμα της ομιλίας του Πρόεδρου της Κυπριακής Βουλής και Πρόεδρου του ΕΔΕΚ, κυρίου Γιαννάκη Ομήρου ο οποίος χθες το βράδυ μεταξύ άλλων είπε :

« Κάποιοι θέλουν να γυρίσουν την Κύπρο σε καθεστώς αποικίας.
- Κάποιοι επιδιώκουν να μετατρέψουν την Ε.Ε. από Ευρώπη των λαών, από Ευρώπη της αλληλεγγύης , της κοινωνικής συνοχής, του αλληλοσεβασμού, σε μια Ευρώπη της αδικίας, της κοινωνικής αναλγησίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, της μαζικής ανεργίας, σε Ευρώπη του δυσθεώρητου χάσματος μεταξύ Βορρά και Νότου.

Και το ζήτημα στο οποίο καλείται σήμερα να τοποθετηθεί η Βουλή δεν είναι ούτε το παράνομο κούρεμα, ούτε η νομιμοποίηση της υπεξαίρεσης των καταθέσεων.

Το ζήτημα είναι άλλο: 

Το ζήτημα είναι αν η Κυπριακή Δημοκρατία θα αποδεχθεί να μετατραπεί σε ένα πειραματόζωο επιβολής νεοαποικιακών δεσμών.

Σε μια χώρα ανύπαρκτης ή ήσσονος κυριαρχίας.

Σε ένα κράτος υποτελές και αναξιοπρεπές.

Σε αυτό το κεφαλαιώδες ζήτημα που δεν είναι ούτε οικονομικό, ούτε τεχνοκρατικό, ούτε λογιστικό, αλλά πελώρια πολιτικό και υψίστης εθνικής σημασίας, η απάντηση είναι μία και μόνη.

ΟΧΙ στον ωμό εκβιασμό

ΟΧΙ στα νεοαποικιακά δεσμά.

ΟΧΙ στην εθνική αναξιοπρέπεια.

ΟΧΙ στην υποδούλωση.

Αυτή είναι η μόνη αξιοπρεπής απάντηση στο ιταμό τελεσίγραφο και στον ωμό εκβιασμό.»

Αυτή προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης είναι η ομιλία ενός Κυπρίου βουλευτή που ψηφίζει ουσιαστικά για την χρεωκοπία και οικονομική καταστροφή της χώρας του. Και ενώ καλείται να ψηφίσει για την σωτηρία, αυτός μιλάει για έννοιες όπως άρνηση της υποδούλωσης, αποφυγής της αναξιοπρέπειας, αποκήρυξης  των δεσμών και των ωμών εκβιασμών. Έχει το θάρρος και την ευφυΐα  να στρέψει το βλέμμα του από τα πρακτικά και απτά προβλήματα όπως το κούρεμα των καταθέσεων και να θέσει το πρόβλημα στην σωστή του διάσταση. Γιατί υπάρχουν και έννοιες  που δεν είναι  απτές, δεν τις βλέπουμε, δεν τις αγγίζουμε, αλλά είναι εξίσου, αν όχι σημαντικότερες, για την σωτηρία ενός λαού. 

Έχουμε και στην Ελλάδα μια εθνική γιορτή για ένα βροντερό «ΟΧΙ» το οποίο είπαμε και ας ξέραμε ότι μπορεί να μας  οδηγήσει στον θάνατο. 

Τότε χάσαμε τον πόλεμο με τους Γερμανούς, όμως πέσαμε με το κεφάλι ψηλά.

Μπορεί  στο τέλος της κρίσης, αυτή ακριβώς να είναι η διάφορα μας με τους Κυπρίους; 

Μπορεί και οι δυο χώρες να εξοντωθούν οικονομικά, αλλά μόνο οι Κύπριοι θα έχουν πέσει με το κεφάλι ψηλά.  

Η ιστορία αυτό θα γράψει.

Κείμενο του Μιχάλη Κ.